Russell T Davies’e Hak Ettiği Saygıyı Gösterelim
Bu haftanın başlarında, Steven Moffat’ın Doctor Who’nun başkanı olarak etkin bir şekilde devralacağı duyurusu , çevrimiçi olarak bazı çevrelerden tahmin edilebilir bir yanıtla karşılandı.
Moffat’ın tartışılmaz becerisine sahip bir yazarın gelecekte diziyi yöneteceği için bir mutluluk vardı ve bunu paylaşıyoruz (bunun kendi mükemmel bölüm çalışmasını sulandırıp azaltmayacağına dair bir veya iki soru olsa da). Ancak Russell T Davies’in dövülmesiyle ilgili son bölüm de vardı ve bu, bulmak için interweb’de çok uzağa bakmanıza gerek kalmayacak birçok gönderide temsil edildi. RTD gidiyor! Tennant’ı yanına al! Eski günleri geri getirin! Tüm bu tür şeyler.
Ama olay şu ve kesinlikle kaçırılmaması gerekiyor. Russell T Davies olmasaydı şu anda Doctor Who olmazdı .
Dahası, diğerlerinin başarısız olduğu yerden sadece onu geri alacak güce sahip olmakla kalmadı, aynı zamanda gösterinin daha önce gördüğü her şeyi gölgede bırakan bir bütçeyle Cumartesi akşamları geri aldı. Bununla birlikte, uzun süredir devam eden Doctor Who hayran kitlesinin isteklerini yeni, daha modern bir izleyici kitlesi getirecek bir programla dengeleyecek bir program şekillendirmek zorunda kaldı . Ve beğen ya da topla, yaptığı tam da bu.
Çünkü, kabul edelim, artık 1970’ler değil. Televizyon için hedef direkler önemli ölçüde değişti ve yeni Doctor Who , iki bölüm içinde reyting almamış olsaydı, siz gözünüzü bile kırpamadan BBC Three’den silinecekti. Birincisi, RTD’nin müthiş bir iş çıkardığını düşünüyorum. Çünkü burada, mirasına sürekli gönderme yapan, geçmişten büyük kötü adamları geri getiren, eski bir asistanı geri getiren ve geçmişte onunla ilgili birçok yüzü dahil etmekten rahatsız olan bir gösteri var. Dahası, 1960’lardan bu yana sayısız medyada yüzlerce, hatta binlerce kez ele alınan bir karakter hakkında konuşmanın yeni yollarını bulmaya devam ediyor. Bu küçük bir başarı değil.
Şimdi gösterinin Amerikalı bir izleyici için etkin bir şekilde yeniden geliştirildiği 1996 televizyon filmini düşünün. Sylvester McCoy’u açılıştan on dakika çıkarın ve çok farklı bir gösteri vardı. Fena değildi ve bundan oldukça keyif aldım, ancak Russell T Davies’in Who’yu haftanın herhangi bir günü almasını seve seve yaparım. Eric Roberts Usta mı? Pur-kiralama.
https://turkcedublajfullhdizle.com/dizi/how-to-get-away-with-murder/
Who past’tan birçok müthiş hikayeyle yan yana duran harika bölümler olduğunu da unutmayalım. Çeşitli Steven Moffat maceraları (özellikle, elbette, Blink) . Kan Ailesi. Ütopya . Noel İstilası. Okul Buluşması . Heck, adamın kendisi bile bunlardan bazılarını yazdı.
Tüm bunların, birçoğunuzun paylaştığından şüphelendiğim benzer bir homurdanmalar listesine oturduğunu söylüyorum. Etrafta biraz fazla çığlık atıyor. Sonik tornavida ve psişik kağıt, hapisten kolay çıkış kartları olarak ortalıkta dolaşıyor. Asistanlarla romantizm. Üçüncü serinin ezici sonu. Yüksek sesli müzik. Ara sıra ucuz çift girişler. Gözüm kapalı ve bence yeni Doctor Who , kendi yolunda kusurlu bir canavar. Ama programlarda hayatımı düzenleyeceğim başka bir program yok ve bu Sky günlerinde bile.
Doctor Who’nun hayatındaki bir sonraki bölüm heyecan verici olacak ve Steven Moffat şüphesiz popüler bir seçim ve muhtemelen iş için doğru adam. Yine de Doctor Who , Russell T Davies devam ettiğinde bir şeyler kaybedecek. Konuya olan coşkusu ve tutkusu, dizi uzunluğundaki hünerli anlatıları, hırsı ve uzun süredir ölü olan bir şovu yeniden canlandırmayı ve geliştirmeyi başarma şekli, sağlıklı bir doz olmasa bile, en azından bir miktar takdiri hak ediyor.
İnişli çıkışlı bir yolculuk oldu RTD, ama burada yaptıkların için minnettar olan bir izleyici var. Belki zamanla daha fazla insan aynı fikirde olacaktır.
